Alles is maar tijdelijk !

Alles is maar tijdelijk !

Geplaatst op 18 maart 2012 door Toon Michiels

Meerlo, anno 1983

 

 

Schwarzwälderin in Tracht 1898 in Gutach

Zeer gewaardeerde heer directeur

Toen ik vanmiddag mijn twaalfuurtje at, o.a. een appel met een pier in ’t klokhuis, nam ik daar alle tijd voor. Want een goed werk heeft tijd van doen nodig. Normaal, dus de rest van de dag, woeker ik met mijn tijd, want daar kun je de klok op gelijk zetten het is alleen werken wat de klok slaat. Tijd is geld!

Ja geachte directeur, ook ik heb betere tijden gekend, graag zou ik de klok terugzetten!

Ik wil dit niet aan de grote klok hangen, maar in vroegere tijden kon men nog de klokjes van gehoorzaamheid horen slaan ! De werkers van het eerste uur namen met tijd en wijle toch de tijd, om iets anders te doen dan tegen de klok op te werken. Zij dachten misschien wat vaker als wij nu, ‘’ Het zal mijn tijd wel duren’’ en binnen het tijdsbestek van een uur gaans liepen zij naar vrienden. Bij het openen van de deur riepen zij met een stem als een klok, hoe later op de avond hoe leuker het volk,   en gingen door tot in de kleine uurtjes ! Waarmee ? Dat weet ik niet !

Maar ook voor hen was er een tijd van komen en een tijd van gaan! Zij wierpen dan een blik op de klok die net twaalf uur sloeg en spoedden zich gehaast naar huis, helemaal van slag af. Want twaalf uur, dat was het uur van de waarheid, het spookuur ! Ja geachte directeur, dat waren rare tijden, toen gebeurde er nog rare dingen !

Vaak heb ik heimwee naar die goeie oude tijd.

Als s’ nachts de maan in het eerste kwartier staat, staar ik vaak vele minuten naar de donkere hemel en denk dan, ja meid, dat waren andere tijden met andere zeden. Op zo’n avonden hoor ik wel eens de klok luiden, maar ik weet niet waar de klepel hangt. Maar misschien kom ik daar in de loop der tijden nog wel achter. Komt tijd komt raad niet waar !

Ja, geachte directeur U merkt wel dat ik worstel met tijdrovende problemen. De reden dat ik U in dit verloren uurtje schrijf is het volgende : zoals de klok bij mij thuis tikt, tikt ze nergens. Maar toch zou ik aan mijn verzameling wat nieuws toevoegen. Ik zocht namelijk  een houten koekkoeksklok, met een Duitstalige koekoek, een  Spaanse Torro- ole- slager een originele Italiaanse ravioliwekker gesmeerd met tomatensaus en een Engelse bimbam met westminster slag, Greenwichtijd, breedtegraden en dan bij voorkeur uitgevoerd in Schotse ruit. Ik zoek al lange tijd hiernaar en met de gedachte, de tijd gaat snel gebruik hem wel, in mijn achterhoofd, heb ik U geschreven. Beter laat dan nooit nietwaar !

Ik hoop dat U mij de goede tijding kunt geven dat U de betreffende klokken in voorraad hebt en dat U ze voor mijn verzameling wilt reserveren. Ik eindig met de hoop dat, als mijn laatste uur heeft geslagen, ik nergens een seconde spijt van heb, en hoop voor U hetzelfde.

Hoogachtend, Toos Schwartzwald

P.S. Alles is maar tijdelijk !